Documenta – najważniejszy przegląd sztuki
Documenta und Museum Fridericianum gGmbH to organizacja non-profit wspierana i finansowana przez miasto Kassel i Hesję, a także przez Federalną Fundację Kultury Niemiec. Profesor Arnold Bode starał się w 1955 roku doprowadzić do dialogu Niemiec z resztą świata. Próba ta była wynikiem refleksji profesora nad potrzebą pojednania świata z Niemcami po zakończeniu drugiej wojny światowej. Bode chciał połączyć międzynarodową scenę artystyczną poprzez “prezentację sztuki XX wieku”. W tym celu założył “Towarzystwo Zachodniej Sztuki XX wieku”.
Arnold Bode urodził się 23 grudnia 1900 i zmarł 3 października 1977. Z wykształcenia był architektem, malarzem, projektantem i kuratorem. Urodził się w Kassel w Niemczech. W latach 1928-1933 pracował jako malarz i wykładowca uniwersytecki w Berlinie. Jednak gdy naziści doszli do władzy, zakazali mu wykonywania zawodu. Po wojnie wrócił do rodzinnego miasta Kassel. Jako organizator Documenta Bode otrzymał niemiecki Federalny Krzyż Zasługi w 1974 roku.
Jego głównym celem było przedstawić światu zarówno sztukę uznaną przez nazistów za zdegenerowaną, a także dzieła z klasycznej nowoczesności, jakich nigdy nie widziano w Niemczech, w zniszczonym Muzeum Fridericianum.
Pierwsza wystawa sztuki współczesnej była retrospektywą wystawą dzieł głównych ruchów artystycznych takich jak fowizm, ekspresjonizm, kubizm, Blaue Reiter, futuryzm, a także błyskotliwych indywidualistów, takich jak Pablo Picasso, Max Ernst, Hans Arp, Henri Matisse, Wassily Kandinsky i Henry Moore. W tej podróży przez sztukę pierwszych pięćdziesięciu lat te
go stulecia, obok klasyków modernizmu zaprezentowali się niemieccy twórcy współczesnej sztuki, tacy jak Paul Klee, Oskar Schlemmer czy Max Beckmann.
W tamtym roku Kassel odwiedziło aż 130 000 gości. Społeczeństwo niemieckie było spragnione wiedzy i sztuki po latach wojny. W kraju panowała ogromna potrzeba rekompensowania braku informacji o międzynarodowych tendencjach w sztuce w czasach II wojny światowej.
Bode był oszołomiony sukcesem, jaki odniósł pierwszą wystawą. Zachęcony odzewem społecznym, zaplanował w 1959-tym roku drugą wystawę, rozpoczynając tym samym cykl wystaw w ramach Documenta, które w Kassel odbywają się teraz co 5 lat. Każda wystawa trwa 100 dni. Od 1959 r. wystawę sztuki współczesnej w Kassel organizuje spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, której udziałowcami są miasto Kassel i państwo Hesse.
Przy tworzeniu koncepcji wystaw Arnild Bode pracował z uznanymi historykami sztuki, jak np. Will Grohmann, Werner Schmalenbach, Max Imdahl, czy Werner Haftmann. Werner Haftmann, który zmarł w wieku 87 lat, był najbardziej entuzjastycznym i wpływowym zwolennikiem sztuki współczesnej w powojennych Niemczech. Wierzył, że awangardowi artyści, którzy znieśli dekady prześladowań, mogli odegrać wyjątkową rolę w leczeniu ran przeszłości i przywróceniu zaufania narodu. Człowiek walczący z duchem i wizjonerską inteligencją, widział swoją rolę nie tyle jako tradycyjnego historyka sztuki czy krytyka, ale raczej jako proroka, nawet terapeuty, którego misją było wprowadzenie niemieckiej publiczności do sztuki współczesnej.
Doskonale przygotowywane przeglądy nie mogły nie stać się w końcu najlepszym i najważniejszym punktem odniesienia dla wszystkich interesujących się sztuką współczesną.