Prace Josepha Beuysa
Jedną z najbardziej znanych jego prac było objaśnianie tematyki obrazów martwemu zającowi (praca z 1965 roku). Beuys przykrył głowę miodowo-złotym liściem, założył jeden but z filcem na podeszwie, drugi z żelazem. Przez dwie godziny spacerował po galerii sztuki, tłumacząc sztukę wiszącą tam, martwemu zającowi, którego ze sobą nosił (praca pod tytułem: “W jaki sposób wyjaśnić obrazy martwemu królikowi”).
W latach 70. i 80. Beuys był bardzo aktywny na scenie międzynarodowej, a jego prace były pokazywane na całym świecie, od Biennale w Wiedniu po nowojorskim Guggenheima po Muzeum Sztuki w Sew
illi w Seibu.
Nowa definicja sztuki
Dla Beuysa każdy był artystą, a każda czynność – dziełem sztuki. Jego rozszerzona definicja sztuki wywołała zarówno sensację, jak i zażartą debatę w jego życiu. Dla niego, dzieła sztuki były równie ulotne jak samo życie. Nie chciał tworzyć wiecznych dzieł, ale skłonić ludzi do myślenia.
Beuys nie tylko instalował kości ryb na ścianach i sufitach, ale także włożył je do pary własnych dżinsów. Spodnie te są obecnie własnością Hinricha Murkena, kolekcjonera dzieł Beuysa.
W ostatnim okresie twórczości artysta poświęcił wiele uwagi szamanizmowi, który był dla niego naturalną filozofią, która przywoływała pierwotny świat, w którym wszyscy żyli w harmonii.