Koncepcja malarstwa abstrakcyjnego
Kandinsky często pokazywał, że nie zapomniał ikon Moskwy i sztuki ludowej Wołogdy. Czasem pozwalał sobie na żywe wzory, które zachwyciłyby jego azjatyckich przodków. Swoje prace wystawiał w grupach awangardowych i na wielkich akademickich spektaklach, które powstawały w całej Europie. Wystawiał z monachijską grupą Phalanx, której został przewodniczącym w 1902 r., z grupą Berlin Sezession, w paryskim Salonie d’Automne i salonie des Indépendants oraz z grupą Drezdeńską, która nazwała się Die Brücke (“The Bridge”). W 1903 r. w Moskwie odbył swój pierwszy koncert, a w następnym roku kolejne dwa w Polsce. W latach 1903-1908 dużo podróżował, z
Holandii na południe aż do Tunezji i Paryża, z powrotem do Rosji, zatrzymując się na kilka miesięcy w Kairouan (Tunezja), Rapallo (Włochy), Dreźnie, paryskim przedmieściu Sèvres i Berlinie.
W 1909 r. Kandinsky i niemiecka malarka Gabriele Münter, która była jego kochanką od 1902 r., nabyli dom w małej miejscowości Murnau, w południowej Bawarii. Jego praca w Murnau i w Monachium, rozpoczęła proces, który doprowadził do powstania jego pierwszego, osobistego stylu, a ostatecznie do historycznego przełomu w malarstwie abstrakcyjnym. Wpływy którym podlegał, stopniowo połączyły się w jedną artystyczną koncepcję.